Tijdens het wachten van de onderhandelingen

Tijdens het wachten van de onderhandelingen die op dit moment plaats vinden,
worden we uitgenodigd door een Freelance Journalist van Foroyaa om te komen eten.
Dit zou plaats vinden bij zijn familie in hun compound.
Natuurlijk kunnen we dit niet afslaan, dat zou voor hun een belediging zijn.
Na de ontmoeting van deze zeer gastvrije en aardige mensen  hebben we lekker gegeten.
Wel in een iets andere omstandigheid als we gewend zijn, maar toch een fijn gevoel dat ook deze mensen zo gastvrij kunnen zijn.
En natuurlijk zetten we het wachten van de prijsonderhandeling voort en hopen op een positieve uitkomst...

Beslissing van de hoge raad

Goed nieuws, de hoge raad heeft groen licht gegeven voor de onderhandelingen.
Vandaag werden we gebeld door de hoofdredacteur met het goede nieuws dat de hoge raad
de goedkeuring had gegeven om te starten met de prijsonderhandeling van de nieuwe machine.
Uiteraard moet er van de vraagprijs een groot gedeelte af, maar we zijn alweer een stapje verder gekomen en wachten nu op de afspraak met de machine leverancier...

Van de ene verbazing in de andere

Van de ene verbazing in de andere, we werden vandaag om twee minuten over half elf in de ochtend gebeld waar we bleven. De chauffeur van Foroyaa stond te wachten voor ons hotel. We hadden die dag afgesproken dat deze ons zou ophalen om half elf.
Volgens ons de eerste keer dat een Gambiaan op tijd komt,
we waren uiteraard meteen van ons nare voorgevoel af.
Bij Foroyaa aangekomen kwam na een paar minuten de hoofdredacteur aanzetten om ons bezoek naar de hal voort te zetten de technische man ging met ons mee.
Bij de hal aangekomen, die naast een geweldig mooie Moskee stond, gingen we naar binnen.
We keken onze ogen uit er stonden verschillende drukpersen en snij machines onder lakens verstopt.
Daar in een hoek stond precies dezelfde machine die Foroyaa heeft.
Nadat we waarschijnlijk de hoofdredacteur hadden kunnen overtuigen dat zijn machine mechanische gewoon op is. Leken we zijn vertrouwen te hebben gewonnen.
Hij liet aan ons over om deze machine te bekijken en of deze mechanisch in orde is.
Na verschillende punten te hebben gecontroleerd vonden wij dat deze een prima vervanger is voor zijn huidige machine. De oude machine zal hij niet wegdoen of inruilen omdat het makkelijk zou zijn als er iets anders stuk gaat en hij de goede onderdelen kan gebruiken die in de oude machine zitten.
We vertelde hem dat hij deze gerust zou kunnen kopen, en tot onze verbazing belde hij meteen zijn compagnon op, naar alle waarschijnlijkheid ging hij deze machine kopen.
Bij Foroyaa aangekomen hadden we nog een kort gesprek met de hoofdredacteur deze ging een spoed overleg inplannen over het financiële gedeelte.
Hij zou ons op de hoogte houden van de beslissing die de raad zou nemen.
Wij gingen met een heel goed gevoel naar huis, immers als dit door zou gaan zal hij weer een paar jaar geholpen zijn. Veel beter als dat gene wat wij eerst zouden doen.
De pers een beetje oplappen zou een zeer korte termijn oplossing zijn, en na een paar maanden zou hij dezelfde problemen weer hebben en daar zat hij niet op te wachten en wij uiteraard ook niet.
Nu is het aan hun, wat zal de raad besluiten.....?

Vreemd gevoel

Donderdag avond naar Foroyaa geweest om te kijken of de naald lagers gemonteerd waren,
bij aankomst blijkt ook dit weer niet te zijn gedaan.
De drukker die stage loopt komt met een zakje waar de lagers inzitten de monteur is er niet.
Na vragen blijkt de monteur onderweg te zijn naar Foroyaa maar niet voor het vervangen van de lagers.
De vacuüm pomp van de plaatbelichter schijnt ook stuk te zijn.
Na deze te hebben gemaakt wilde de monteur weer naar huis gaan, tot wij vroegen hoe het nu zat met die lagers. Nu kwam er een verhaal wat we nog steeds niet kunnen bevatten.
De monteur vond dat wat hij moest vervangen weinig nut had omdat er meer stuk was,
dit wisten wij nu onderhand ook wel.
Hij vertelde dat hij enige tijd geleden een lijstje had gegeven aan de hoofdredacteur ( tevens eindverantwoordelijke ) met de onderdelen die niet goed waren, zodat hij deze kon bestellen.
Het lijstje hebben wij dus nooit ontvangen het had zo makkelijk kunnen zijn als wij dat wel hadden...
De monteur vertelde dat hij een beter idee had en dat was het volgende:
Er schijnt in Serakunda een hal te zijn waar een aantal gebruikte machines in staan, waartussen  dus een Kor-s waar we het al eerder over hadden. Zijn idee is dus om die machine te kopen en dan de goede onderdelen over te zetten. Het was zeker een goed plan.
We vroegen hem of hij daarover had gesproken met   de hoofdredacteur.
Dit had hij nog niet gedaan, waarop wij meteen dachten of hij durft dit niet.
Mijn medereiziger besloot om de hoofdredacteur voor het blok te zetten, we gingen met zijn allen zijn kantoor binnen en deden de deur dicht.
We zagen even de hoofdredacteur slikken en hij vroeg met zijn zachte stem wat we kwamen doen.
De monteur vertelde hem het hele verhaal en met de laatste vraag of hij die machine uit die hal wilde kopen voor onderdelen.
Met opgeven hoofd in de lucht starend zei hij na een minuut stilte, oké we gaan kijken.
Even waren we verbaasd en spraken meteen een tijd af, morgen om half vier gaan we in de hal kijken of de pers de goede onderdelen heeft die we nodig hebben.

Vrijdag middag wachtende op de taxi om naar de hal te gaan werden we een paar minuten voor tijd gebeld, om een of ander feest was de hal gesloten!
De zoveelste keer dat er iets niet kon of werd gedaan.
We werden verzocht om een dag later naar de hal te gaan om naar de pers te gaan kijken.
We maakte een nieuwe afspraak maar hebben er bij voorbaat al een vreemd gevoel bij.....

Man met naald lagers

Helaas melde de man van de naald lagers zich ziek, het had verder niet echt veel meerwaarde om ons bezoek voort te zetten deze dag, toeval? wie zou het zeggen...
Nu we toch de tijd hadden zijn we wezen kijken in een vissersdorp in Tanjeh, hier zie je dus hoe de visser families hun vangst uit de zee halen en roken in hun zelfgemaakte rokerijen.
Alles wat je hier ziet wordt zelf gemaakt zoals de rokerij, de kisten en zelfs de boot.
Kinderen lopen hier ook rond en vinden een toerist zeer interessant en maken meteen een praatje en geven je een handje en lopen gezellig mee. Waarschijnlijk de ouders van de kinderen die de vangst binnen halen, stoppen deze in talloze vrieskisten gevuld met ijs die op het strand liggen. Dit zijn dus de vrieskisten die wij hebben afgedankt en dienen daar als isolatie kist met ijs erin, voor hun noodzakelijke luxe, voor ons afval heel indrukwekkend...
Alle vis die wordt een paar keer gerookt, uit elkaar geplukt en het restant wordt dan drie dagen gedroogd in de zon.
Na dit zonnige droogproces wordt het weer gerookt en als het gehele proces klaar is heeft het vijf maal gerookt en is dan negen maanden houdbaar. Het wordt voornamelijk gebruikt voor de vissoepen.
Hierna zijn we in het dorp wezen eten wat overigens prima is.
Het wachten op de naald lagers zetten we voort...

                                      Diepvrieskasten druk bezig met hun tweede leven.

Hoofd ingang Foroyaa

Bezoek aan de pers in ruststand

Maandag
Vandaag een bezoek gebracht aan de krant toen de drukpers stilstond en aan het uitrusten was van zijn zware taak die nacht.
Bij aankomst rond de klok van twee in de middag lag tot onze verbazing onder de uitleg de drukker te slapen, natuurlijk had hij die nacht gewerkt maar toch...
Het was onduidelijk of hij hier de hele nacht had gelegen.

Nu de man met de boormachine nog steeds niets van zich heeft laten horen hebben we na nader onderzoek het besluit genomen dat het toch niet veel meer zou verbeteren als gedacht, gewoon omdat er aan het vochtwerk mechanisme teveel versleten is.
Daar de vocht en inktrollen allemaal staan te dansen in de defecte en ontbrekende naald lagers van de ook al versleten rollenhouders gaan we op zoek naar naald lagers.
Het blijkt dat deze in Gambia zijn te krijgen, hopende dat dit lukt om nog een beetje resultaat te verkrijgen.
Na een beetje te hebben uitgelegd hoe je de rollen kunt stellen is het nu wachten op de man met
de naald lagers, zou hij komen....

De krant gedrukt zien worden

Zondag
Eindelijk gezien hoe de krant wordt gedrukt in een minder bedeeld werelddeel in vergelijking met Europa.
Na een beetje over de cultuur schok heen te zijn, probeer ik tussen de tranen door mijn dag op schrift te zetten.
De drukkers doen zo hun best en werken zo hard om de krant op tijd af te krijgen met een kwaliteit die om te huilen is.
Alles aan de drukpers is versleten, uitgeleuterd, afgebroken of gewoon weg.
Inktrollen die van rubber zouden moeten zijn, zijn compleet uitgehard en zijn vergeten was ze moeten doen.
Alles wat eigenlijk gewoon op is wordt met handen en voeten gemaakt zodat het weer een klein,
beetje werkt. Roeien met de riemen die je eigenlijk niet hebt.
Mijn gedachte enige tijd geleden was dat het een kwestie was van afstellen om het weer een beetje gangbaar te maken maar het probleem is vele malen groter.
De gedachte die ik tot een kleine week geleden had, was dat wij westerlingen alles zo goed wisten en konden repareren. Die gedachte is voorgoed bij mijn verdwenen als wij het niet meer weten wordt het afgedankt en gaat naar derde wereld landen waar het vervolgens nog een tijdje meegaat, puur door de creatieve gedachten van deze mensen.
Wie is er dan slimmer dacht ik.....
Geweldige aardige mensen die zo moeten werken dit kan gewoon niet!

Kennismaking met Foroyaa

Vandaag de redactie, drukker, chef drukker, stageloper drukker en de manager drukker van de drukkerij ontmoet.
Ja op een mensje meer of minder wordt niet gekeken.
Vandaag dus de Heidelberger drukpers gezien waar de nummer 1 krant Foroyaa wordt gedrukt!
Wel vreemd dat er geen waterbak op zat, na een kort gesprek met de drukker lag deze in een hoekje omdat er een bout was afgebroken hoe lang weet ik niet maar aan de centimeter stof te zien al een tijdje.
Mijn vraag: hoe drukken jullie zonder waterbak? waarop de drukker antwoord dat de andere drukker met een flesje waar bronwater in zat dit op afroep op de waterrollen spuit, ja de hoeveelheid water varieert dus en kun je instellen door middel van de kracht die je gebruikt om het flesje in te drukken.
Vreemd? Voor ons wel maar het werkt toch?
Na enige discussie mijn vraag om die afgebroken bout eruit te boren maar hoe leg je dit uit.
Na bellen kwam er iemand met een lasapparaat om iets aan die afgebroken bout te lassen om dit er vervolgens uit te draaien. Na aankomst van de lasser wordt dit afgeraden ivm de hoeveelheid gasolinedampen die in de drukkerij hangen en brand kan veroorzaken. De inktrollen worden gewassen met een hoeveelheid gasoline waarna er rond de machine wordt gedweild en het overtollige gasoline wordt verwijderd.
De dampen gaan vanzelf weg als je de ramen open laat staan en lang genoeg wacht...
Nu is het wachten op de man met de boormachine nu maar hopen dat deze snel iets van zich laat horen..